ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ Ή ΘΑ ΤΗ ΧΑΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, Ή ΘΑ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Συνάδελφε – συναδέλφισσα,

   Ζούμε καθημερινά μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις εκατοντάδων χρόνων στην εργασία, την παιδεία, την υγεία και σε όλα τα δημόσια αγαθά, η οποία επιβάλλεται από την Ε.Ε. και την τρόικα μέσω της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των συμμάχων της (Ν.Δ., ΛΑ.Ο.Σ.).
Τα αδέρφια μας στα σχολεία όλης της χώρας- όσα η κυβέρνηση δεν έκλεισε με τις συγχωνεύσεις μέσα στο καλοκαίρι - ξεκίνησαν την χρονιά χωρίς βιβλία και με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές.
Οι γονείς μας ζουν καθημερινά με τον φόβο της απόλυσης και της εργασιακής εφεδρείας τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, μετά τις τρομαχτικές μειώσεις στους μισθούς και τα συνεχή χαράτσια αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις,  με τα χρέη στις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά.
Οι φίλοι μας  μένουν στην ανεργία για χρόνια ενώ οι πιο τυχεροί βρίσκουν περιστασιακές δουλειές με 500 ευρώ το μήνα. Τη νεολαία και ολόκληρη την εργατική τάξη θέλουν να την κάνουν να δουλεύει περιστασιακά για 492 ευρώ, ανασφάλιστη και ελαστική. Θέλουν κάθε οικογένεια με έναν εργαζόμενο.
Η σφικτή δημοσιονομική λιτότητα του μνημονίου και η πολιτική κατεδάφισης των κοινωνικών παροχών δε θα μπορούσε να αφήσει  ανεπηρέαστο το πανεπιστήμιο. Το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικές παροχές, με ριζικά μειωμένη χρηματοδότηση, αυταρχικό πολύ πιο άμαζο και με έντονη την παρουσία της ιδιωτικής -επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα σε αυτό. Για  να χτυπηθούν οι αγώνες μας αλλά κυρίως για να τρομοκρατηθεί ολόκληρη την κοινωνία καταργείται η κατάκτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.  
Ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου έρχεται να δημιουργήσει έναν πειθήνιο εργαζόμενο, φθηνό, ευέλικτο, που θα δουλεύει περισσότερο και θα αμοίβεται λιγότερο, με ελάχιστα έως ανύπαρκτα ασφαλιστικά δικαιώματα, βορά στα νύχια της εκάστοτε εργοδοσίας και ένα πανεπιστήμιο, κατ’ επίφαση δημόσιο και δωρεάν, αυταρχικό και πλήρως υποταγμένο στις επιταγές της αγοράς.
Τα αποτελέσματα όλων των παραπάνω φαίνονται και στην ίδια την Επιστήμη των Υλικών, η οποία παρουσιάζει αδυναμία έναρξης ολοκληρωμένης της εκπαιδευτικής διαδικασίας λόγω της απόλυσης των συμβασιούχων καθηγητών μας (π.δ. 407/80) και του μη διορισμού των ήδη εκλεγμένων μόνιμων καθηγητών μας. Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα του τμήματός μας με κυρίαρχο το κτηριακό και την έλλειψη εγκαταστάσεων και υποδομών μέχρι και την έλλειψη απαραίτητων αναλώσιμων υλικών για τη διεξαγωγή των εργαστηρίων.
Η απάντηση σε όλα αυτά δόθηκε από πλευράς των εργαζομένων και της κοινωνίας συνολικότερα με τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, με αποκορύφωμα την τελευταία 48ωρη πανεργατική απεργία και την έξαρση του φοιτητικού και μαθητικού κινήματος ένα προηγούμενο διάστημα.
Ο αγώνας αυτός ξέρουμε πολύ καλά ότι θα είναι ένας αγώνας διαρκείας μέχρις ότου τα ρυάκια των καταλήψεων, των απεργιών και των κινητοποιήσεων ενωθούν σε έναν χείμαρρο ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και των υποστηρικτών της.
Όλοι στις γενικές συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου και στις κινητοποιήσεις.
Αυτή τη μάχη ή θα την χάσει ο καθένας μόνος του ή θα την κερδίσουμε όλοι μαζί.