Στο δρόμο του αγώνα συνεχίζουμε...



Οι μέρες που διανύουμε φέρνουν στην επιφάνεια το φαύλο κύκλο της πολιτικής που η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει. «Διάσωση» της χώρας με το νέο πακέτο μέτρων, αποπληρωμή του χρέους για να μη χρεωκοπήσουμε, ενώ αυτό που επί της ουσίας επιχειρείται είναι η οριστική διάλυση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων και την εδραίωση μιας κατάστασης λιτότητας σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Κι όλα αυτά χωρίς κανένα υπόλειμμα δημοκρατίας, με νόμους να ψηφίζονται πραξικοπηματικά και το κράτος να δείχνει το πιο αυταρχικό πρόσωπό του καταφεύγοντας με την πρώτη ευκαιρία στην αστυνομική καταστολή, προσπαθώντας να φιμώσει τον αγωνιζόμενο λαό και τη νεολαία που αντιπαλεύει την κοινωνική καταστροφή.
Ο οδοστρωτήρας της μνημονιακής πολιτικής δε θα μπορούσε να μην φτάσει και στην πόρτα του ελληνικού πανεπιστημίου. Αυτή τη φορά με την πρόφαση του εξορθολογισμού του ακαδημαϊκού χάρτη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τα επιτελεία του υπουργείου παιδείας, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, των επιταγών της τρόικας και της ίδιας της κατάστασης στην εκπαίδευση, προωθείται το σχέδιο «Αθηνά» και μια σειρά από τομές που πλέον πρακτικά αμφισβητείται η ίδια η δυνατότητα λειτουργίας του πανεπιστημίου.
 Η κουβέντα για συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ανοίγει ταυτόχρονα με την ανασυγκρότηση της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας (ΑΔΙΠ). Από τη στιγμή δηλαδή που το ίδρυμα δεν συγχρονίζεται με τα κριτήρια που βάζει το υπουργείο, την ανταποδοτική κι επιχειρηματική λειτουργία, θα αντιμετωπίζει την υποχρηματοδότηση και κατ’ επέκταση το κλείσιμο, αφήνοντας στο δρόμο φοιτητές κι εργαζόμενους.
 Η τακτοποίηση των ταμείων των πανεπιστημίων σήμερα όμως περνάει κι από την ευγενική απομάκρυνση (βλέπε διαθεσιμότητα) του διοικητικού προσωπικού από αυτά. Παρά το γεγονός ότι οι διοικητικοί έχουν μονιμότητα,  αυτή προσπαθείται να αρθεί, δημιουργώντας ένα κλίμα αναβρασμού συνολικά στην εκπαιδευτική κοινότητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλες τις προηγούμενες μέρες στο πανεπιστήμιο Πατρών  το διοικητικό προσωπικό πραγματοποίησε στάση εργασίας, απέναντι στην απειλή της διαθεσιμότητας, ενώ στην κινητοποίησή του στη Σύγκλητο βρήκε στο πλευρό του φοιτητές κι εργαζομένους. Ενδεικτικό τέλος για το πως πολώνεται αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι το γεγονός ότι οι Πρυτάνεις έφτασαν στο σημείο να μιλούν για μαζικές παραιτήσεις στο βαθμό που υπάρχει αυτή η κατεύθυση από πλευράς υπουργείου.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο το φοιτητικό κίνημα, πλάι με όλα τα πληττόμενα κομμάτια του Πανεπιστημίου και το συντονισμό τους, να σηκώσουν το γάντι και να παλέψουν για ένα Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο, βάζοντας αναχώματα στην πολιτική που θέλει να το κατεδαφίσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου