Αξιολόγηση: ένα βήμα πιο κοντά στην εφαρμογή του Νόμου Πλαίσιο και του σχεδίου «Αθηνά», ένα βήμα μακριά από τις διεκδικήσεις μας

Στις αρχές του περασμένου έτους ζήσαμε ένα έντονο φοιτητικό κίνημα απονομιμοποιήσαμε τον νόμο πλαίσιο στη πράξη και ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε τη γνωστή απειλή της αξιολόγησης. Το υπουργείο καταφέρνει βάσει της πατροπαράδοτης πολιτικής του διαίρει και βασίλευε να κατακερματίσει τα ενιαία εργασιακά δικαιώματα που πήγαζαν από το πτυχίο ενός γνωστικού αντικειμένου μέσω της σύγκρισης και κατάταξης των πανεπιστήμιων και των τμημάτων που επιβάλλει η αξιολόγηση.Η εμπειρία από το εξωτερικό δείχνει ότι η αξιολόγηση συνδέθηκε άμεσα επίσης με εντατικοποίηση των σπουδών και αυταρχικοποίηση της λειτουργίας του πανεπιστημίου ,υπονομεύοντας την συλλογική έκφραση των φοιτητών και την διακίνηση ιδεών περά από την ιδεολογία της αγοράς και του κέρδους.Η αξιολόγηση φέρνει αναπόφευκτα μαζί της τη "βελτίωση", αφού για αυτό το λόγο γίνεται. Το μεγάλο ερώτημα, είναι προς όφελος τίνος γίνεται η βελτίωση. Βελτίωση πχ για έναν εργοδότη είναι απόφοιτοι με μικρότερη αξία, διαλυμένα πτυχία, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό -άρα μικρότερους μισθούς,  ενώ για ένα φοιτητή και μελλοντικό εργαζόμενο το αντίθετο.

Έχοντας δει τη μαζική απάντηση του φοιτητικού και του ευρύτερου εκπαιδευτικού κινήματος, μέσω των καταλήψεων και των διαδηλώσεων των φοιτητών, των απεργιών και των κινητοποιήσεων εκπαιδευτικών και διοικητικών, το υπουργείο προσπαθεί να προχωρήσει την εφαρμογή κομματιών του νόμου που από τη μία θα εγγυηθούν το πέρασμα όλου το νόμου σε επόμενη φάση, από την άλλη αποτελούν κινήσεις σε κατεύθυνση κατάργησης κάθε έννοιας δημόσιας και δωρεάν παιδείας.

Ποια είναι τα κριτήρια της αξιολόγησης....

Το Υπουργείο Παιδείας είχε υπογράψει μια σειρά συμφωνίες στην Ευρώπη όπου συμφωνεί σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις τις οποίες πρέπει να ακολουθήσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αντίληψη και τα κριτήρια της οικονομικής βιωσιμότητας ,της αποτελεσματικότητας και της ανταγωνιστικότητας έχουν επιβληθεί σε μεγάλο βαθμό μέσα στη λειτουργία του ελληνικού πανεπιστημίου. Εκ των πραγμάτων η όποια αξιολόγηση φέρνει μαζί της μια εκπαίδευση πολλαπλών ταχυτήτων (με πανεπιστήμια, τμήματα και πτυχιούχους πολλαπλών ταχυτήτων) ,μια πρωτόλεια εικόνα της ιδιωτικής εκπαίδευσης όπως την γνωρίζουμε από τις υπόλοιπες χώρες, του ΚΕΧΑΕ που αποτελεί την πλέον ωμή εκδοχή εκπαίδευσης πολλαπλών ταχυτήτων.

 Παράλληλα όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μια τέτοια ατομικιστική διαδικασία έρχεται ευθέως αντιμέτωπη με την λογική της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης, αλλά και τα ίδια τα όργανα των φοιτητών. Πράγματι, οι τελευταίοι έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν, ακούσουν, συνδιαμορφώσουν , παράξουν και διεκδικήσουν οποιαδήποτε πρόταση και άποψη για το πρόγραμμα σπουδών και  όλα τα προβλήματα της σχολής μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, κάτι που επανειλημμένα έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν. Στο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα το οποίο ζούμε, ποτέ τα κριτήρια αξιολόγησης δεν θα ανταποκρίνονται σε ένα γενικώς ακαδημαϊκό καλό ή στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Αντίθετα τα τελευταία θα προκύπτουν με βάση αγοραία κριτήρια. Πολυάριθμα είναι τα παραδείγματα από το εξωτερικό όπου σχολές υποχρηματοδοτούνται ή κλείνουν ενώ πανεπιστήμια και απόφοιτοι κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την ανταποδοτικότητα τους.

Μπορούμε όλοι να καταλάβουμε τι μπορεί να σημαίνει η αξιολόγηση για ένα τμήμα ειδικά όπως η Επιστήμη των Υλικών, με όσα προβλήματα μπορεί να έχει, την ίδια ώρα που έρχεται να εφαρμοστεί το σχέδιο «Αθηνά». Ένα σχέδιο που αποτελεί ένα ακόμα βήμα στη διάλυση κάθε έννοιας Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου, με το πέρασμα του νέου νόμου, και έρχεται να προστεθεί στην εξίσωση των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με αυτά των δημόσιων παν/μίων, στις σφοδρές περικοπές στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, στις απολύσεις διοικητικών και 407 συμβασιούχων καθηγητών, στη συνολικότερη προσπάθεια να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι και η νεολαία..Οι ίδιοι λοιπόν που τόσα χρόνια μας έλεγαν ότι διασπώνται γνωστικά αντικείμενα για “πληρέστερη, πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση”, οι ίδιοι που απέναντι στους αγώνες των φοιτητών για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων στο πτυχίο τους μιλούσαν για μια παιδεία που υποχρεούται να δίνει γνώσεις και όχι θέσεις εργασίας, κλείνουν τώρα τα τμήματα με τη δικαιολογία πως δεν είναι αρκετά παραγωγικά και δε συμβαδίζουν με τις ανάγκες της αγοράς.

Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι η αξιολόγηση θα κρίνει τα ιδρύματα ως αντιπαραγωγικά για να διευκολυνθεί το κλείσιμό τους και το πέταγμα φοιτητών κι εργαζόμενων στο δρόμο,θα υποβαθμίζει την προσφορά του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου προς όφελος των κολλεγίων και τελικά θα θέτει ένα απλό δίλημμα: ή συμμορφώνεστε, εφαρμόζετε το νόμο, σταματάτε τις αντιδράσεις, ή δεν χρηματοδοτήστε, υποβαθμίζεστε, στην τελική σας βάζουμε λουκέτο.

Συνάδελφοι/ες μόνο εμείς γνωρίζουμε πώς να βελτιώνουμε την ζωή μας στο πανεπιστήμιο, διεκδικώντας αιτήματα που αποφασίζουμε μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις συλλογικά και όχι ατομικά. Δεν μας αφορά η δική τους «αξιολόγηση» την ίδια ώρα που με αντίστοιχα νομοθετήματα διασπόνται τα επαγγελματικά δικαιώματα, μένουν άλυτα ζητήματα όπως δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους/ες,  καταργούνται τα δωρεάν συγγράμματα. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι γνωρίζουμε πολύ καλά τα προβλήματα που έχουμε όσα χρόνια είμαστε εδώ, καθώς και τις μορφές διεκδίκησής τους. Οι λύσεις δεν έρχονται μέσα από ερωτηματολόγια που μεταφέρουν σκοπίμως την κουβέντα στο εσωτερικό των φοιτητών σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα αποκρύπτοντας τα ουσιαστικότερα. Σ’ αυτό έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης και τα τμήματα αλλά και οι πρυτανικές αρχές. Ο σύλλογός μας έχει ταχθεί κατά της συμπλήρωσης ερωτηματολογίων και σ’ αυτήν τη βάση καλούμε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να μην απαντήσουν κανένα ερωτηματολόγιο.

Οφείλουμε, σε συντονισμό και με το κινητοποιούμενο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό με όλο τον αγωνιζόμενο λαό να δώσουμε από κοινού τη μάχη να μπλοκαριστούν στην πράξη όλες οι αντεκπαιδευτικές και αντιλαϊκές πολιτικές.

• Δεν συμμετέχουμε στην αξιολόγηση
• Απαντάμε με συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις

• Καμία εφαρμογή του σχεδίου «Αθηνά» και του νέου νόμου-πλαίσιο