ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ (ECTS) : ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ.

·       Tι είναι τα ECTS, πώς το πτυχίο αντικαθίσταται με πιστωτικές μονάδες και τι σημαίνει αυτό

Ας δούμε αρχικά πως το ίδιο το υπουργείο στο νόμο Γιαννάκου ορίζει τις πιστωτικές μονάδες:

“Οι πιστωτικές μονάδες αποδίδονται σε κάθε μάθημα, παρακολούθηση παραδόσεων, φροντιστηριακών ασκήσεων ή εργαστηρίων,  συμμετοχή σε σεμινάρια,  ανεξάρτητη ιδιωτική μελέτη,  προετοιμασία εργασιών,  πρακτική άσκηση, πτυχιακή ή διπλωματική εργασία και οτιδήποτε άλλο είναι απαραίτητο σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών για την επίτευξη των εκάστοτε επιδιωκόμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων…”

Πολύ απλά, όλα μεταφράζονται σε Πιστωτικές Μονάδες. Από το πτυχίο ή το Δίπλωμα (πχ το τετραετές Δίπλωμα του Επιστήμονα των Υλικών μεταφράζεται σε 240 πιστωτικές μονάδες, 30 για κάθε έτος), μέχρι την παρακολούθηση ενός σεμιναρίου ή την προσωπική μελέτη μιας ξένης γλώσσας. Το άθροισμα των πιστωτικών μονάδων που έχει συλλεξει κάθε φοιτητής στη διάρκεια των σπουδών του, αποτελεί και τον  Ατομικό Φάκελο Προσόντων του, που έρχεται να αντικαταστήσει το πτυχίο.

Αντί λοιπόν για ένα ισχυρό συλλογικό χαρτί, οι φοιτητές θα παίρνουν έναν φάκελο που γενικά και αόριστα «πιστοποιεί» ότι έχουν κάποιες γνώσεις, χωρίς να κατοχυρώνει τίποτα. Πλήττεται επίσης η ενιαιότητα του πτυχίου, αφού δεν θα έχουν για παράδειγμα όλοι οι απόφοιτοι της  Σχολής των Επιστήμης των ένα ενιαίο πτυχίο με την ίδια αξία που θα εγγυάται συγκεκριμμένα πράγματα, αλλά κάθε απόφοιτος θα έχει τον ατομικό του φάκελο που δεν θα του εγγυάται τίποτα. Το σύστημα αυτό δεν μπορεί παρά να λειτουργήσει ατομικά για κάθε φοιτητή, που θα αναγκαστεί να επιδοθεί σε ένα κυνήγι όλο και περισσότερων μονάδων, προκειμένου να πιστοποιεί έναν αυξημένο αριθμό προσόντων, να κατέχει έναν πιο “φουσκωμένο” ατομικό φάκελο προσόντων απο τον συμφοιτητή του, ακόμα και μετά το τέλος της φοίτησής του, αφού πιστωτικές μονάδες δεν δίνονται μόνο από τα Α.Ε.Ι και τα Τ.Ε.Ι, αλλά και από οποιονδήποτε φορέα (ιδιωτικό ή δημόσιο) παροχής γνώσεων, όπως είναι τα ινστιτούτα κατάρτισης, φορείς που διοργανώνουν σεμινάρια ή άλλα παρόμοια ιδρύματα. Παράλληλα, όλη αυτή η διαδικασία έρχεται να ολοκληρωθεί με τη Δια Βίου εκπαίδευση. Με βάση την διάταξη αυτή, αφού πλέον δεν έχεις επαγγελματικά δικαιώματα αλλά ένα πιστοποιητικό γνώσεων, ο εκάστοτε εργοδότης μπορεί να σου πει ανά πάσα στιγμή ότι δεν είσαι αρκετά ενημερωμένος σε σχέση με τις τελευταίες τεχνολογικές-επιστημονικές εξελίξεις, και πρέπει να ξαναγυρίσεις στα θρανία, με δικά σου έξοδα πλέον.

·       Βachelor + Master: Μύθοι και αλήθειες.

Η καθιέρωση ωστόσο των πιστωτικών μονάδων ανοίγει διάπλατα την πόρτα της επι της ουσίας διάσπασης του ενιαίου 4ετούς κύκλου σπουδών  σε bachelor και master, κάτι που όχι μόνο αναβάθμιση του πτυχίου μας δεν είναι, όπως αρέσκεται να δηλώνει η ΔΑΠ, αλλά μας φέρνει σε πολύ χειρότερη μοίρα.

Ο ανώτατος τίτλος που μπορεί να αναφέρεται στον απόφοιτο της σχολής είναι το Δίπλωμα, το οποίο και λαμβάνουμε. Με το δίπλωμα αυτο, μας δίνεται σήμερα η δυνατότητα να ψάξουμε δουλειά σε κάποια τμήματα σε  ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και το ιδανικό, παρ’ όλ’ αυτά μας εξασφαλίζει κάτι . Αν το πρόγραμμα σπουδών όμως διασπαστεί σε bachelor και master, για να υπάρξει μεταπτυχιακό είναι απαραίτητο να υπάρξει και ειδίκευση, κάτι που θα οδηγήσει στο να βγαίνουν άλλοι Επιστήμονες των Βιουλικών, άλλοι Επιστήμονες των Πολυμερών και Σύνθετων Υλικών κ.λ.π. , αλλά όχι Επιστήμονες των Υλικών με δυνατότητα να δουλέψουν όπου επιθυμούν. Επίσης, με δεδομένο ότι αν γίνει μια τέτοια διάσπαση, τουλάχιστον στο master σε πρώτη φάση θα μπουν δίδακτρα, ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών που θα αδυνατεί να πληρώσει θα παίρνει μόνο το bachelor, με συνέπεια να δημιουργούνται απόφοιτοι «2 ταχυτήτων», και να χάνεται κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης από μέρος τους.

Μια τέτοια κίνηση θα οδηγήσει σε πλήρη υποβάθμιση το πτυχίο μας και πρέπει να βρει απέναντι το σύνολο του φοιτητικού μας συλλόγου. Δεν θα επιτρέψουμε την διάλυση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και την άνευ όρων ένταξή μας στην παραγωγή!